ჯარჯი ფხოველის პოეზია, პოეტური ჩანაწერები („ხელის გულის ანაბეჭდები“) პოეტის სულის აფიშირების მცდელობაა, შეიძლება, ხშირად უფრო მეტის და, ამდენად, საიდუმლოა, ფარულია კრიპტოგრამასავით მისი მოძრაობა და გრაფიკულობა მხოლოდ მართალი, უზუსტესი პოეტური სიტყვებით გამოიხატება და მიიღწევა. ჯარჯისათვის სიტყვა ყველაფერია. მისი სიტყვა ფასობს, სიტყვა არ გაექცევა. – აღნიშნავს წინასიტყვაობაში კრებულის შემდგენელი ზაურ კალანდია. – იცი (ხედავ), რა ნაფიქრი აქვს, სულის თრთოლა და ტანჯვა გამოუვლია, ნაგვემია და მართალია, ხორკლიანი და ხისტიც... ასეც მგონია, ფერი, წონა და ფორმა აქვს, ძირმწარე, და იმისი გემოსაც გრძნობ, ძვირფას ქვაზე დრომ მინერალური მარილივით, როგორც მაგიური კრისტალები, ზედ დაამჩნია და დატოვა.