„დრო ქმნის ლექსს და ლექსი ქმნის დროის იდეურ ხატს. დროსა და სივრცეში იძენს ტექსტი თავის ისტორიულ ნიშან-კვალს.

კრებულიც ამ პრინციპის გათვალისწინებით შედგა. ეს არც ანთოლოგიაა, არც ალმანახი და, მით უმეტეს, არც რანგთა ტაბელი.

უბრალოდ, შეირჩა და შეიკრიბა 2012 წელს გამოქვეყნებული ლექსები, რომლებმაც ყურადღება მიიქციეს დროის სულისკვეთების ორიგინალური გადმოცემითა და თაამედროვე პოეტური ტენდენციების ეფექტური გამოხატვით.

ეს არის ცდა იმისა, რომ ერთი წლის ჭრილში წარმოგვეჩინა თანამედროვე ქართული ლექსი, მისი ესთეტიკური და საზოგადოებრივი იდეალები, მისი ფორმა შინაარსი სტილი“. (ივანე ამირხანაშვილის წინასიტყვაობიდან)