„ოთხტაეპედი, სიკვდილმისჯილი ვიიონისგან თქმული“ 1463 წელს შატელეში, ჩამოხრჩობის მოლოდინში დაიწერა. ფრანსუა ვიიონი მწარე იუმორით შეეცადა განედევნა სიკვდილის შიში. მკითხველის გაცინებაც უნდოდა და მიაღწია კიდეც მიზანს.

ლექსი პირველად დავით წერედიანმა თარგმნა, შემდეგ სახელოვანმა პოეტებმა – ოთარ ჭილაძემ, მურმან ლებანიძემ და ვახტანგ ჯავახაძემ. წიგნში შესულია თანამედროვე ავტორთა – გურამ გოგიაშვილის, დათო აკრიანის, ვასილ გულეურის, დალი იაშვილის, თამარ კოტრიკაძის, შალვა ბაკურაძის, ლულუ დადიანის, ანდრო ლორიტაშვილის, ქეთევან თოდაძის, ბიჭია წერეთლისა და ნინო რეკის თარგმანებიც, რაც იმის მანიშნებელია, რომ ფრანსუა ვიიონის ოთხტაეპედს დღესაც არ დაუკარგავს აქტუალობა.

შეადგინა და წინასიტყვაობა დაურთო დალი იაშვილმა.