*
შევყურებ ეზოში მოხუც დედაჩემს
და ვფიქრობ,
ვის უსხამს წყალს, ხეს თუ  საკუთარ სიცოცხლეს?..


*
ყველა სიზმარში
ზღვა ლიძავაში
ჩვენს შიშველ ფეხებთან მთავრდება.


*
გზად ქალაქისკენ,
ჩვენი სკოლის ძველ შენობაში გადავიპარე,
მერხებზე ამოკაწრულ სახელებს თარიღები მივაწერე.

*
როცა მთვრალია
სიონში მიდის,
კანფეტებს უწყობს ხატის წინ ქრისტეს.

*
ქარიანია ხის
მაღალი ზამთრის კენწერო,
ჩიტს ბარტყებთან მისვლა აგვიანდება.

*
ჩვენი ხელების სითბოში,
უნებლიეთ,
თოვლი მოვკალით.  


*
დედა, რატომ უყრი პურის ნაფხვენებს რაფაზე ჩიტებს,
რომლებიც შემოდგომაზე გაფრინდნენ
და აღარ დაბრუნდნენ.

*
ნაცნობი ზურგი ქუჩაში
ათას უცნობ ზურგში
ჩამეკარგა.

*
სამი კვირაა დუმს ტელეფონი,
რადიო მღერის,
ძაღლს ჩემს კალთაში ჩაეძინა.

*

მთებმა მატარებლის საყვირის
ხმით წაითამაშეს,
სოფლის სადგურზე გაზაფხულია.

*

მას ეჩქარება,
მაგრამ შენ რადღა ჩქარობ
ჩვენს დაშორებას, მატარებელო?..

*
აპრილის საღამოს სიო,
ხის შიშველ ტოტებზე
ჯერ მხოლოდ ვარსკვლავები შეირხევიან.

*
მიყვარხარ, – ვამბობ და ჩემს თავზე ვბრაზობ,
პოეტმა ისიც ვერ ვისწავლე,
რომ განშორების სიტყვები განსხვავებულია.